Europa efektywna surowcowo to określenie pojawiające się w kontekście koncepcji wzrostu gospodarczego Unii Europejskiej w perspektywie 2050 roku, osadzonej na fundamentach ekonomii popytowej. Zakłada wykreowanie długookresowego trendu wzrostowego gospodarki europejskiej poprzez tworzenie globalnego popytu na działania i innowacje proekologiczne. W wymiarze unijnym popyt kreowany jest poprzez regulacje prawne obligujące państwa członkowskie do ograniczania emisji gazów cieplarnianych, podnoszenia efektywności energetycznej, wzrostu wykorzystania odnawialnych źródeł energii oraz rozwoju systemów gospodarowania odpadami. Do 2050 roku redukcja unijnej emisji GHG (ang. greenhouse gas – gaz cieplarniany – red.) – w stosunku do 1990 roku – wyniesie 80-95%.
Fundament ideologiczny koncepcji, mający zapewnić jej społeczną akceptację, stanowi prawda konsensualna głosząca, iż zmiany klimatyczne są konsekwencją społeczno-gospodarczej aktywności człowieka, a redukcja emisji gazów cieplarnianych pozwala kształtować przebieg procesów klimatycznych. Zgodnie z przyjętymi założeniami koszty wdrożenia koncepcji, w długim okresie zbilansowane zostaną korzyściami ekonomicznymi, społecznymi, ekologicznymi i politycznymi. Oczekiwanymi korzyściami ekonomicznymi są długookresowy wzrost gospodarczy, wzrost liczby miejsc pracy, uzyskanie przewagi konkurencyjnej i technologicznej przez gospodarkę europejską nad resztą świata, optymalizacja procesów produkcji i ograniczenie jej kosztów, oszczędności finansowe wynikające ze zużywania coraz mniejszej ilości surowców. W wymiarze politycznym koncepcja służy uniezależnieniu gospodarki europejskiej od zewnętrznych dostawców surowców i nośników energii. Wykorzystanie szans rozwojowych wynikających z koncepcji wymaga od państw członkowskich zrozumienia istoty proponowanych działań i reorientacji sposobu myślenia. Postrzegania ustanawianych przez Wspólnotę celów w zakresie ograniczania emisyjności, jak i zasobooszczędności w kategoriach czynnika wzrostu gospodarczego, nie zaś jego barier. Przykładowo dla Polski wyznaczane przez Unię cele redukcji emisji GHG nie oznaczają konieczności rezygnacji z wykorzystania węgla kamiennego jako podstawowego źródła energii. Powinny stanowić motywację do poszukiwania i wdrażania innowacyjnych rozwiązań, pozwalających wykorzystywać posiadane zasoby w sposób jak najbardziej efektywny.
dr Wojciech Piontek
Wyższa Szkoła Biznesu w Dąbrowie Górniczej
“Logistyka Odzysku” 1/2015 (14)
