Precyzja oddzielania od siebie materiałów biodegradowalnych od tych, które nie nadają do wyrzucenia do kosza, jest bardzo ważna. Oznakowanie opakowań do recyklingu ma na celu ułatwienie procesu segregacji i przetwarzania odpadów oraz promowanie zrównoważonego podejścia do gospodarki odpadami. Wszystkie oznaczenia ułatwiają konsumentom rozróżnienie i identyfikacje materiałów, a co za tym idzie, ich odpowiednią segregację. Oznaczenia to również edukacja dla osób i podmiotów produkujących odpady, w jaki sposób wyrzucać odpady oraz jakie korzyści przynosi ochrona środowiska.
SPIS TREŚCI
Symbole umieszczane na opakowaniach
Wprowadzenie oznaczeń wspiera realizację celi zrównoważonego rozwoju i zmniejsza wpływ odpadów na środowisko naturalne.
Opakowania nadające się do recyklingu
– trzy strzałki tworzące trójkąt informują o tym, że materiał, z którego zostało wytworzone opakowanie, nadaje się do ponownego przetworzenia. To oznakowanie opakowań do recyklingu regulowane jest prawnie, a o szczegółach można przeczytać w art. 15 Ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi. Niezależnie czy to będzie plastik, szkło czy drewno, gdy zadbamy o to, aby materiał trafił w miejsce, w które powinien (odpowiedni kolor kontenera lub odpowiednie organy) ograniczymy negatywny wpływ odpadów na środowisko naturalne.
Zakaz wyrzucania do kosza
– stosuje się go najczęściej na elektronice i elektryce, która powinna trafić do procesu utylizacji i nie powinna trafiać do pojemnika na odpady mieszane.
Zapętlona strzałka
– produkt nadający się do recyklingu.
Dwie strzałki w przeciwne strony
– produkty oznaczone tym symbolem nadają się do wielokrotnego użytku. Ponowne wykorzystanie opakowania sprawia, że nie staje się on odpadem, a wręcz przeciwnie. Używany wielokrotnie przyczynia się do zmniejszenia ilości odpadów. Opakowania muszą nadawać się co najmniej do dwukrotnego użytku, aby mogły być oznaczone tym symbolem.
Symbol ukazujący człowieka wyrzucającego odpady do kosza
– opakowanie powinno trafić do kosza na odpady tego typu. Niezależnie od tego, z jakiego materiału są wykonane. Oznaczenie kontenerów różnymi kolorami pozwala na rozróżnienie, gdzie należy składować wszystkie opakowania.
Opakowania biodegradowalne
– przypominające sadzonkę oznaczenie przypomina o tym, że produkty wytworzone są z materiałów, które nadają się do kompostowania. Możemy wykorzystać je do własnych celów i stworzyć z nich na przykład nawóz do kwiatków, a możemy je również wyrzucić do kontenera z napisem BIO. Warto wiedzieć, że nie należy wyrzucać odpadów biodegradowalnych zapakowanych w plastikowe worki i pojemniki.
Oznaczenia odpadów z tworzyw sztucznych
Oznakowanie opakowań do recyklingu nie dotyczy wszystkich produktów z tworzyw sztucznych. Nie wszystkie bowiem nadają się do celu, ze względu na trudność lub opłacalność przetwarzania. Odpowiednie oznaczenie skrótem oraz liczbą pozwala na rozróżnienie czy dany odpad nadaje się do recyklingu, czy nie.
PET – 1 – politereftalan etylenu – produkuje się z niego jednorazowe opakowania na napoje i żywność. Jest całkowicie bezpieczny i obojętny dla naszego zdrowia, pod warunkiem że przechowywany jest z dala od wysokich temperatur. Pozostawianie go na słońcu bądź podgrzewanie powoduje, że się topi i wydzielają się niebezpieczne dla zdrowia substancje. Jego ponowne używanie nie jest możliwe, ale nadaje się do recyklingu. Musi być on jednak transparentny bezbarwny, zielony lub niebieski.
PE-HD – 2 – polietylen wysokiej gęstości – nadający się do recyklingu i używany do produkcji butelek na mleko, w którym kupimy go w sklepach oraz takich dedykowanych dla niemowląt. Jest dużo bezpieczniejszy od plastiku PET i bez dwóch zdań można przechowywać w nim żywność. Wytwarzane są z niego zabawki, opakowania chemii gospodarczej, kontenery na śmieci, a nawet rury. Ten wielozadaniowy materiał nadaje się zarówno do recyklingu, jak i do wielokrotnego wykorzystania.
PVC – 3 – polichlorek winylu – tworzy się z niego folie spożywcze, zasłony prysznicowe, płyty winylowe, plastikowe elementy samochodów, a nawet okna. To stosunkowo miękkie tworzywo sztuczne może być szkodliwe dla zdrowia, a jego recykling możliwy jest tylko w przypadku odpadów budowlanych.
PE-LD – 04 – niskiej gęstości polietylen – tworzy się z niego torebki foliowe i wiele opakowań na żywność. Może być używany ponownie i jest stosunkowo bezpieczny dla zdrowia, jednak mniej niż tworzywa oznaczone numerami 2 i 05. Jego recykling jest nieopłacalny, ponieważ jest go bardzo trudno przetworzyć.
PP – 05 – polipropylen wielokrotnego użytku – produkuje się z niego opakowania na jogurty, margaryny, sery, zakrętki do butelek oraz opakowana na leki. Jest podatny na zgrzewanie, ale nie wpływa na zdrowie i życie ludzi. Produkty z niego wykonane można umieszczać w mikrofali oraz zmywarce.
PS – 06 – polistyren – używany do produkcji styropianu, jednorazowych kubeczków na kawę, jednorazowych opakowań na żywność oraz sztućców jednorazowych. Jego recykling nie jest w ogóle opłacalny, co powoduje, że materiał ten zalega na wysypiskach. Nie jest również obojętny dla zdrowia, ponieważ zawiera w sobie toksyczne substancje, takie jak styren czy benzen.
O – 07 – inne (other) – to oznaczenie stosuje się w przypadku innych tworzyw sztucznych, które są niebezpieczne dla zdrowia ze względu na zawarty w składnie bisfenol A (BPA), które zwiększa ryzyko zachorowania na Alzheimera, schizofrenie czy depresje. Nie nadaje się do używania w mikrofalach ani nie można go wykorzystywać podobnie.
